Fleur het landschap op met kunstzinnig geplaatste werken van eigenzinnigheid
Ik hou ervan om mijn kleding, mijn huis en vooral mijn tuin te verfraaien. Mijn eerste tuinornament, een prachtige koperen uil, vloog eigenlijk 12 jaar van salontafel naar salontafel, zoals ik herhaaldelijk uitsprak: Ooit, mijn vriend, zul je mijn tuin versieren, een tuin die ik nog moest maken. Toen we land vonden en ik begon met het bouwen van de botten van het landschap, vond mijn speciale uil zijn eerste buitenhuis op een rotsblok bij een terras, om een jaar later te verhuizen naar een nieuw aangelegde kruidentuin en vervolgens naar een vijverrand , en tot slot, naar een verzonken knooptuin. Op de een of andere manier vinden mijn ornamenten nooit een permanent thuis - mijn uil is best blij geweest om van de ene baars naar de andere te vliegen.
Onze laatste verhuizing is naar een gebied met een rijke tuingeschiedenis. We kochten een huis in het midden van een overwoekerde boomgaard van 214 hectare met het idee dat ik mijn 18-jarige carrière in de wetenschap zou overgeven aan de uitdaging om buiten groene planten te kweken. Ik woonde in de buurt van Longwood Gardens en schreef me in voor het tweejarige programma in de siertuinbouw, in de hoop te leren welke planten ik in dit gebied zou kunnen kweken en hoe ik ze in het landschap kon integreren. Als gevolg daarvan groeide mijn liefde voor tuinieren uit tot een obsessie. En daarmee groeide mijn verlangen om te verfraaien wat ik had laten groeien.
De natuur inspireert tot creativiteit
Eerst hebben we ons glooiende landschap ontdaan van oude omgevallen fruitbomen, gifsumak en multiflora-rozen. Rotsen domineerden het land, met veel grote uitstulpingen en heuvels van kleinere die door boeren in de aangrenzende heg werden geworpen. De kunst van het herschikken van rock werd al snel een obsessie voor mijn man, Per. Met behulp van lieren en meeliften verplaatste hij keien naar artistieke groepen en herschikte ze als terrashouders en als lage muren die door het landschap weven. Hij gebruikte stenen om verhalen uit te beelden en liet er zelfs een paar in de armen van een knotkers zweven. Samen met rotswerken creëerde Per vijf vijvers: twee terraszwembaden achter ons huis, een dubbele vijver genesteld tussen grote rotsblokken op de heuvel, een zwembad aan de rand van een knooptuin en ten slotte een grote bosvijver verankerd door een tuinhuisje. En met water om mee te spelen, brachten we beeldhouwwerken in de tuin in de vorm van fonteinen. Kikkers bevolkten van nature onze watertuinen en uiteindelijk werden ze een terugkerend thema voor versiering in de hele tuin.
De tuin ontwikkelt en groeit al meer dan 15 jaar. Een reeks eilandbeplantingen en tuinen, elk afzonderlijk maar geïntegreerd in het totale ontwerp, vormt de basis van het landschap. De tuin is informeel: geen rechte lijnen, geen formele hagen, behalve de knooptuin. Het is gevuld met zowel houtachtige als kruidachtige planten. Ik ben een plantenliefhebber en een verzamelaar van alle groene dingen die zeldzaam en ongewoon zijn. Ik ontwerp met kleur, textuur, vorm en contrast in het achterhoofd. Terwijl ik elk specifiek deel van de tuin ontwikkelde, introduceerde ik een vleugje eigenzinnigheid door ongebruikelijke ornamenten toe te voegen. Ik creëer de tuinen om mensen aan het lachen te maken.
Thema's zorgen voor continuïteit
Om mijn liefde voor ornament in de tuin te integreren, realiseerde ik me al snel dat ik thema's nodig had om een gevoel van continuïteit te creëren. Ik had al de rotsen en het water, een verzameling beeldhouwwerken rond kikkers en vogels, zitruimtes uitgehouwen in het landschap en tropische planten die buiten in containers zomerden. Door voort te bouwen op deze specifieke thema's, ontspande ik me en maakte ik me geen zorgen over het volgen van traditionele regels voor het gebruik van ornamenten in de tuin. Wiens regels zijn dat eigenlijk? Ik had een geweldige tijd, en dat was het belangrijkste.
Ik vind water een zeer aangenaam en rustgevend element in de tuin. Stilstaand water kalmeert - het weerspiegelt zowel de lucht als de silhouetten van ledematen boven ons. Bewegend water koelt af en een klaterende fontein zorgt voor muziek in de omgeving. We proberen het simpel te houden: te veel geluid of beweging is schokkend voor zowel de ogen als de oren. Met water komt een groot aantal levende wezens - kikkers, vissen, vogels, libellen, schildpadden, slangen en schaatsenrijders. Elke vijver leent zich voor verdere verfraaiing: bronzen reigers staan aan de rand van een bos snoekwier ( Pontederia cordata ), en roestige metalen vogels strijken neer bij een stenen muur, beplant met kerstvarens ( Polystichum acrostichoides ), winterharde begonia ( Begonia grandis ), Japanse sleutelbloemen ( Primula japonica ), en veel mos (perfecte zitkussens voor de levende kikkers).
Een vogelmotief creëert een gevoel van eenheid
Door motieven te ontwikkelen, creëert de auteur een gevoel van eenheid in de tuin. Wilde, prachtige en gekke vogels voegen een grillige en luchtige toon toe. Verdere interesse wordt gecreëerd door een vogel gedeeltelijk aan het zicht te onttrekken zodat deze kan worden ontdekt (foto rechtsonder), door roestige metalen voorwerpen te kiezen die op natuurlijke wijze opgaan in het landschap (linksonder), door een schrijdende struisvogel in het midden van een open uitgestrektheid zodat het van ver kan worden gezien (rechtsboven), en door soortgelijke objecten samen te groeperen, zoals deze familie van ooievaars die rond een boom dansen (linksboven).
Ornament voegt een luchtige noot toe
Voor mij vraagt een informele tuin om kunst die eerder leuk is dan serieus. Met de soorten kunst die ik verzamel en maak, kan ik de tuin personaliseren. Ik zet een toon van luchthartigheid, en als ik de groene ruimte betreed, voel ik me meteen aangemoedigd en vermaakt. Zelfs een grillig ornament kan echter doelgerichte ontwerpfuncties dienen. Het kan worden gebruikt als een anker dat een ruimte een gevoel van stevigheid geeft, als middelpunt om u in of door de tuin te trekken, of als aanvulling op de textuur en kleur van planten.
Ik koop of maak zelden ornamenten voor een specifieke plek. Eén ornament kwam op mijn schoot via een 18 uur durende vliegreis vanuit Japan in de tuin omdat het me aansprak en gewoon deel moest uitmaken van mijn kweekruimte. Anderen werden geplukt van stoffige banken op de plaatselijke vlooienmarkt of gevormd uit de overvloed van de natuur (een oude, kronkelende wijnstok veranderde in een slang met behulp van enkele koperen ogen en hoektanden).
Ik heb een paar favoriete ambachtslieden wiens werk ik in de loop der jaren heb verzameld. Bill Heise, uit Vermont, is een maker van sculpturen van gevonden metaal. Ik heb een prachtige verzameling van zijn vogels: roerdompen, secretarissen, reigers en strandlopers. Een kunstenaar uit Pennsylvania die eenvoudigweg Simple heet, gebruikt een lasertoorts om tweedimensionale ijzeren voorwerpen uit te snijden, variërend in grootte van 2 tot 5 voet. Ik heb een serie van zijn vogels verzameld, geschilderd in gedurfde kleuren. Ik gebruik ze als blikvangers in het landschap en ik vind het heerlijk om er kleurrijke tuinen omheen te planten. Drie helderblauwe reigers met magenta koppen en gele snavels zijn omgeven door een roze-paarse rookstruik ( Cotinus coggygria ‘Velvet Cloak’), schitterende geelgouden kruipende Jenny ( Lysimachia numisaria 'Aurea'), en de felroze bloemen van hortensia ( Hortensia macrophylla 'Ook').
Ik beschouw meubelen ook als sieraad in de tuin omdat het even mooi kan zijn om naar te kijken als functioneel. Ik gebruik het niet alleen op de terrassen of in groepen naast de grote vijver, maar ook door het te associëren met geheime schuilplaatsen of open vergezichten. Door zorgvuldig bomen te snoeien en stoelen en tafels in te schuiven, heb ik plekken om mijn tuindag af te sluiten met een welverdiende fles koud bier. Stralen van de late dag zonlicht knijpen door de bomen terwijl ik kijk naar een druk winterkoninkje dat haar nest bouwt - ah, puur genot. Of ik zet een bankje aan het begin van een lang vergezicht, en daar drink ik menig ochtend koffie, ruik de tuin en geniet van het uitzicht. Verweerd teak en ceder zijn de meubelmaterialen bij uitstek, die mooi opgaan in het landschap.
Potten pronken met tropische planten
Ik toon een verzameling urnen; sommige zijn leeg en andere zijn gevuld met zachte vaste planten en tropische planten. De containers zijn ofwel ongeglazuurde terracotta uit Italië en Mexico of een eenkleurige geglazuurde klei uit Zuidoost-Azië. Ik gebruik veel containers (ongeveer 130) en probeer ze in vorm, grootte en kleur op elkaar af te stemmen. Die met beplanting worden op twee terrassen geplaatst, waar ze de harde, rechte lijnen van bakstenen complementeren. De containers voegen kleur toe aan een terras op een zonnige plek en een weelderig koel groen aan een schaduwrijk terras. Ik gebruik ze in groepen van drie, vijf of meer, en voeg hoogte toe aan het scherm met sokkels.
Een selectie van oude Turkse potten gevuld met Echeveria, Agave, en Gasteria soorten sieren de rand van de rechthoekige vijver bij de knooptuin. Ze helpen duidelijk het uiterlijk van de hardscaping te verzachten. Elders vinden ongeplante urnen - grote Turkse oliekruiken of terracotta Afrikaanse vaten - plekken naast aanplant van irissen of grassen en in een border van gemengde struiken.
Meer foto's uit de tuin van Eve Thyrum
Houd het allemaal in goede smaak
Hoe verwerk je 140 beeldhouwwerken; 15 groepen meubels; 42 vogelhuisjes, voeders en vogelbadjes; 15 urnen; en 130 potcontainers in een landschap van 2 hectare? Er is een dunne lijn tussen smaakvol en smakeloos, en ik probeer constant deze grens niet te overschrijden.
Een deel van het geheim is om dingen eenvoudig te houden. Ik plaats kunst meestal afzonderlijk, als een verbetering of aanvulling op de omringende tuinruimte, hoewel ik ornamenten in groepen zal plaatsen als ze van hetzelfde ontwerp, dezelfde kleur of hetzelfde materiaal zijn. Ik vind het leuk om de randen van ornamenten te verzachten met planten om ze een integraal onderdeel van de tuin te maken. Veel van het kunstwerk is gemaakt van roestig metaal, een vorm die op natuurlijke wijze opgaat in het landschap.
Ik denk ook aan het element afstand. Ik streef ernaar om ornamenten op interessante manieren te plaatsen, zodat bezoekers worden aangespoord om van het ene deel van de tuin naar het andere te gaan of een reden krijgen om te pauzeren. Verrassingen zijn leuk, dus ik plaats beeldhouwwerken waar het kan worden ontdekt, of ik scherm het af voor constant zicht, tussen gebladerte, om een hoek, achter de kijker of erboven. Ik plaats kleine kikkers onder hostabladeren, een schrijdende struisvogel op ongemaaid gras in het midden van een grote vlakte, een roestige opossum langs een tak van een Chinese kastanje en een springende gazelle gecamoufleerd achter stekelige rotsblokken.
Ik vind dat het beste gebruik van ornament soms ongepland is - de blauwe bloemen van Clematis X tijdens de Dag gluren onder de vleugel van een blauwgele grillige kanarie, of Asarina klimmen, met zijn sierlijke leeuwebekachtige bloemen, kronkelend omhoog en rond de lange poot van een roestende metalen reiger. Ik ga er nooit vanuit dat een ornament op een permanente en perfecte plek is geplaatst. Een van de grote geneugten van een tuin is dat hij groeit, evolueert en verandert. Het verplaatsen van ornamenten naar verschillende locaties houdt de tuin dynamisch en verfrissend. Vraag het aan mijn uil.
